data dodania: 21.05.2016
Bieg przedawnienia roszczenia o odszkodowanie za szkodę poniesioną wskutek bezprawnego pobrania opłat egzekucyjnych dochodzonego na podstawie art. 23 ust. 2 ustawy z 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji rozpoczyna się od daty uprawomocnienia postanowienia komornika o ustaleniu kosztów egzekucji.
data dodania: 18.03.2016
Mające walor nowości okoliczności dotyczące stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, które powstały po dniu złożenia odwołania od negatywnej decyzji organu rentowego i nadal utrzymują się w okresie wymaganym do nabycia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy nie mogą być samodzielnie ocenione przez sądy z zastosowaniem art.
data dodania: 18.03.2016
Przepis art. 322 k.p.c. może być stosowany do udowodnienia wysokości żądania, zarówno w sprawie o naprawienie szkody, jak i w sprawie o zwrot bezpodstawnego wzbogacenia.
data dodania: 03.03.2016
Jeżeli sąd drugiej instancji uzna, że wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy zostały wyjaśnione, lecz sąd pierwszej instancji dokonał ustaleń z przekroczeniem wyznaczonych w art. 233 § 1 k.
data dodania: 02.03.2016
Podniesienie zarzutu nieważności postępowania przez pełnomocnika występującego we wszystkich etapach procesu dopiero w skardze kasacyjnej od niekorzystnego dla reprezentowanej strony wyroku Sądu drugiej instancji można ocenić jako nadużycie praw procesowych.
data dodania: 18.05.2016
Art. 894 § 2 k.c. należy rozumieć w ten sposób, że przewidziane w nim uprawnienie przysługuje zarówno spadkobiercy ustawowemu jak i testamentowemu z osobna, a zatem nie muszą działać wspólnie. Skoro z treści art.
data dodania: 26.04.2017
data dodania: 12.05.2016
Art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz. U. Nr 126, poz. 714 ze zm.) nakazuje stosowanie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o skardze kasacyjnej do postępowania przed Sądem Najwyższym zainicjowanego odwołaniem od uchwał Rady.
data dodania: 04.03.2017
data dodania: 02.03.2016
Odpis pisma procesowego zawierający rozszerzenie powództwa nie podlega doręczeniu na podstawie art. 132 § 1 k.p.c.
data dodania: 09.06.2016
W art. 1159 § 1 k.p.c. wymóg upoważnienia ustawowego do ingerencji sądu powszechnego nie jest wyraźnie zacieśniony do przepisów części piątej k.p.c., o których mowa w początkowej części tego artykułu.
data dodania: 21.05.2016
data dodania: 02.03.2016
Wykonywanie przez komornika jako funkcjonariusza publicznego zadań z zakresu władzy publicznej wyłącznie osobiście uniemożliwia ustalenie, że asesor komorniczy lub inny pracownik kancelarii komorniczej staje się osobą współpracującą przy prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej po zawarciu z komornikiem związku małżeńskiego.
data dodania: 09.06.2016
Stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji (art. 4241 § 1 k.p.c.), wymaga ustalenia, jaki przepis prawa został naruszony i czy to naruszenie jest rażące wobec możliwych sposobów interpretacji tego przepisu, jego treści i konstrukcji normatywnej.
data dodania: 21.05.2016
W świetle art. 1212 § 1 k.p.c. sąd państwowy jest związany, na zasadach określonych w art. 365 k.p.c., prawomocnym i wykonalnym wyrokiem sądu polubownego, który ma również powagę rzeczy osądzonej w zakresie wskazanym w art.
data dodania: 15.06.2016
Spór o wysokość wynagrodzenia może być rozwiązany w drodze mediacji, jednakże w myśl art. 11018 u.p.a.p.p. mediacja jest dobrowolna i przepisy nie przewidują możliwości skierowania sporu na drogę sądową.
data dodania: 02.03.2016
W pojęciu "nierozpoznania istoty sprawy" nie chodzi o niedokładności postępowania, polegające na tym, że sąd pierwszej instancji nie wziął pod rozwagę wszystkich dowodów, które mogły służyć do należytego rozpoznania sprawy lub nie rozważył wszystkich okoliczności.
data dodania: 02.03.2016
Z przyjmowanej powszechnie zasady, że sąd jest najwyższym biegłym, nie można wyprowadzać wniosku, że może biegłego zastępować, a to oznacza, że jeżeli do poczynienia ustaleń istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy potrzebne są wiadomości specjalne, sąd nie może dokonywać ich sam, nawet gdyby miał w tej dziedzinie odpowiednie kwalifikacje merytoryczne; posiadanie takich kompetencji ułatwia jedynie ocenę opinii biegłego.
data dodania: 16.04.2018
data dodania: 27.08.2016
Z przyjmowanej powszechnie zasady, że sąd jest najwyższym biegłym, nie można wyprowadzać wniosku, że może biegłego zastępować, a to oznacza, że jeżeli do poczynienia ustaleń istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy potrzebne są wiadomości specjalne, sąd nie może dokonywać ich sam, nawet gdyby miał w tej dziedzinie odpowiednie kwalifikacje merytoryczne; posiadanie takich kompetencji ułatwia jedynie ocenę opinii biegłego.
data dodania: 02.03.2016
Zgodnie z art. 187 § 1 k.p.c. powód nie jest zobowiązany do wskazania podstawy prawnej dochodzonego roszczenia, a nawet jej przytoczenie nie wiąże sądu (iura novit curia).
data dodania: 03.06.2016
Art. 471 k.c. oparty jest na domniemaniu winy, wobec czego to dłużnik winien wykazać wszelkie okoliczności ekskulpujące.
data dodania: 02.09.2016
data dodania: 02.03.2016
O naruszeniu przepisu art. 386 § 1 k.p.c. można mówić wtedy, gdy sąd drugiej instancji uwzględnił apelację strony, choć z uzasadnienia wyroku tego sądu wynika, że ją oddalił, albo gdy oddalił apelację, mimo iż pisemne motywy orzeczenia wskazują na zasadność wniesionego środka odwoławczego.
data dodania: 15.06.2016
Sąd ma obowiązek dopuszczenia dowodu z opinii dalszych biegłych, jeżeli zachodzi taka potrzeba, a więc w szczególności wtedy, gdy przeprowadzona już opinia zawiera istotne luki, jest nieprzekonująca, niekompletna, pomija lub wadliwie przedstawia istotne okoliczności, nie odpowiada na postawione tezy dowodowe, jest niejasna, nienależycie uzasadniona lub nieweryfikowalna.