- Art. 154 - Dz.U.2022.1510
- Art. 154 - Dz.U.2019.1040
- Art. 154 - Dz.U.2018.917
- Art. 154 - Dz.U.2020.1320
- Art. 154 - USTAWA Kodeks pracy
- Art. 154 - Dz.U.2018.108
- Art. 154 - Dz.U.2016.1666
Wymiar urlopu wypoczynkowego
Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego.
Pracownik podejmujący pracę po raz pierwszy, w roku kalendarzowym, w którym podjął pracę, uzyskuje prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku.
Prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym.
Wymiar urlopu wypoczynkowego wynosi:
- 20 dni roboczych - jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat,
- 26 dni roboczych - jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.
Dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy wymiar urlopu ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika.
Podstawą wymiaru urlopu jest odpowiednio 20 lub 26 dni.
Niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia.
Wymiar urlopu w danym roku kalendarzowym w stosunku dla pracowników zatrudnionych zarówno w pełnym, jak i niepełnym wymiarze czasu pracy nie może przekroczyć odpowiednio do czasu zatrudnienia pracownika 20 lub 26 dni roboczych.
Do okresu zatrudnienia od którego zależy prawo do urlopu i wymiar urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na przerwy w zatrudnieniu oraz sposób ustania stosunku pracy.
W przypadku jednoczesnego pozostawania w dwóch lub więcej stosunkach pracy wliczeniu podlega także okres poprzedniego niezakończonego zatrudnienia w części przypadającej przed nawiązaniem drugiego lub kolejnego stosunku pracy.
Urlopu udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu. Jednak udzielenie pracownikowi urlopu, w dniu pracy w wymiarze godzinowym odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu pracy jest dopuszczalne jedynie w przypadku, gdy część urlopu pozostała do wykorzystania jest niższa niż pełny dobowy wymiar czasu pracy pracownika w dniu, na który ma być udzielony urlop.
Jeden dzień urlopu odpowiada 8 godzinom pracy.
Zasady udzielania urlopów obowiązują również przy udzielaniu urlopów pracownikom, dla których dobowa norma czasu pracy, wynikająca z odrębnych przepisów, jest niższa niż 8 godzin.
Podstawa prawna: ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (j.t. Dz.U. z 2016 r., poz. 1666 z późn. zm.).