• Dz.U.1998.21.94  

Pracownicy przysługuje urlop macierzyński w wymiarze:

20 tygodni - w przypadku urodzenia jednego dziecka przy jednym porodzie,

31 tygodni - w przypadku urodzenia dwojga dzieci przy jednym porodzie,

33 tygodni - w przypadku urodzenia trojga dzieci przy jednym porodzie,

35 tygodni - w przypadku urodzenia czworga dzieci przy jednym porodzie,

37 tygodni - w przypadku urodzenia pięciorga i więcej dzieci przy jednym porodzie.

Co najmniej 2 tygodnie urlopu macierzyńskiego mogą przypadać przed przewidywaną datą porodu, przy czym po porodzie przysługuje urlop niewykorzystany przed porodem, aż do wyczerpania przysługującego wymiaru.

Po wykorzystaniu po porodzie co najmniej 14 tygodni urlopu macierzyńskiego, pracownica ma prawo zrezygnować z pozostałej części urlopu. W takim przypadku, na wniosek pracownika - ojca wychowującego dziecko, pracodawca ma obowiązek udzielić mu niewykorzystanej części urlopu.

Po wykorzystaniu przez pracownicę po porodzie urlopu macierzyńskiego w wymiarze 8 tygodni, pracownikowi - ojcu wychowującemu dziecko przysługuje prawo do części urlopu macierzyńskiego odpowiadającej okresowi, w którym pracownica uprawniona do urlopu wymaga opieki szpitalnej ze względu na stan zdrowia uniemożliwiający jej sprawowanie osobistej opieki nad dzieckiem.

W takim przypadku urlop macierzyński pracownicy przerywa się na okres, w którym z takiego urlopu korzysta pracownik - ojciec wychowujący dziecko.

Łączny wymiar urlopu macierzyńskiego w powyższych okolicznościach nie może przekroczyć podstawowego wymiaru urlopu.

Pracownica ma prawo do dodatkowego urlopu macierzyńskiego w wymiarze:

1) do 4 tygodni - w przypadku urodzenia jednego dziecka przy jednym porodzie,

2) do 6 tygodni - w przypadku urodzenia dwóch lub więcej dzieci przy jednym porodzie.

Dodatkowy urlop macierzyński jest udzielany jednorazowo, w wymiarze tygodnia lub jego wielokrotności, bezpośrednio po wykorzystaniu urlopu macierzyńskiego.

Z dodatkowego urlopu macierzyńskiego może skorzystać także pracownik - ojciec wychowujący dziecko:

1) w przypadku, gdy korzystał z urlopu macierzyńskiego po rezygnacji pracownicy po co najmniej 14 tygodniach urlopu,

2) w razie wykorzystania urlopu macierzyńskiego przez pracownicę.

Pracownik - ojciec wychowujący dziecko ma prawo do urlopu ojcowskiego, w wymiarze 2 tygodni, nie dłużej jednak niż:

- do ukończenia przez dziecko 12 miesiąca życia albo

- do upływu 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia orzekającego przysposobienie i nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego, nie dłużej niż do ukończenia przez nie 10 roku życia.

Pracownik, który przyjął dziecko na wychowanie i wystąpił do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie przysposobienia dziecka lub który przyjął dziecko na wychowanie jako rodzina zastępcza, z wyjątkiem rodziny zastępczej zawodowej niespokrewnionej z dzieckiem, ma prawo do urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego w wymiarze:

20 tygodni - w przypadku przyjęcia jednego dziecka,

31 tygodni - w przypadku jednoczesnego przyjęcia dwojga dzieci,

33 tygodni - w przypadku jednoczesnego przyjęcia trojga dzieci,

35 tygodni - w przypadku jednoczesnego przyjęcia czworga dzieci,

37 tygodni - w przypadku jednoczesnego przyjęcia pięciorga i więcej dzieci

- nie dłużej jednak niż do ukończenia przez dziecko 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego, nie dłużej niż do ukończenia przez nie 10 roku życia.

Jeżeli pracownik, o którym mowa powyżej, przyjął dziecko w wieku do 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego, do 10 roku życia, ma prawo do 9 tygodni urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego.

Pracownik ma prawo do dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego w wymiarze:

1) do 4 tygodni - w przypadku przyjęcia jednego dziecka,

2) do 6 tygodni - w przypadku jednoczesnego przyjęcia dwóch lub więcej dzieci,

3) do 2 tygodni - w przypadku, o którym mowa w art. 183 § 2 Kodeksu pracy.

Podstawa prawna: ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (j.t. Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz.94 z późn. zm.).